Vuilnisman brengt dichtbundel uit bij Nijmeegse uitgeverij

Op de vuilniswagen rijdt een dichter rond. Afgelopen week verscheen zijn nieuwe bundel “Thuiskomen is iets achterlaten” bij de Nijmeegse uitgeverij Proces-Verbaal. De gedichten van Maurits Verhoef beschrijven het dagelijkse arbeidsleven en de zoektocht naar zijn bestaansrecht. Ondertussen moet de liefde onderhouden worden en ziet hij om zich heen een groeiende spanning in de samenleving.

Al is dit de derde dichtbundel van Verhoef, noem hem geen dichter, zo blijkt uit het openingsgedicht “noem mij geen dichters / ik ken ze niet”. Verhoef leeft en schrijft daarover, als vuilnisman is hij elke dag buiten. Dat leidt tot makkelijk te lezen gedichten en herkenbare situaties.

Daarnaast ervaart Verhoef als geen ander de enorme hoeveelheid afval die onze samenleving produceert. Verhoef stelt daar vragen over: waar ligt de grens? En springt dan weer met plezier achterop de vuilniswagen om de wereld een beetje op te ruimen, zoals te lezen in het gedicht “werkdag van een vuilnisman”:

Gedicht: Werkdag van een vuilnisman

Spelen in de stad
Hangend aan de wagen
Met de manen in de wind
De zon op mijn gezicht
Straten onze bowlingbaan
Kliko's de kegels
En wij de bal
Het vuilnismanleven
Is een strike.

Dit vind je misschien ook leuk