Best of The Fest 2019 in LUX

| Luus Veeken

Voor filmliefhebbers én professionals is het jaarlijkse internationale filmfestival IFFR in Rotterdam - met meer dan 500 films en veel talkshows, workshops en exposities - ‘top of the bill’. En voor Nijmegenaren is het extra ‘top’ dat veel van dat moois elk jaar gewoon te zien is in Nijmegen. Helemaal afreizen naar Rotterdam is dus helemaal niet nodig. Filmhuis LUX organiseerde op 2 en 3 februari net als andere jaren Best of The Fest, met 15 pareltjes van IFFR 2019. Liefst drie filmzalen waren voor het evenement schoongeveegd. Nijmegen Cultuurstad was er zondag bij. Hieronder een impressie van de twee films waar redacteur Luus Veeken het meest van heeft genoten.

Dirty God

Sacha Polak’s derde speelfilm is een juweeltje. De jonge moeder Jade raakt ernstig verminkt doordat de vader van haar kind als wraakactie zoutzuur in haar gezicht gooit. Verminkt als ze is, toont Jade zich veerkrachtig en probeert ze haar leven weer op de rails te krijgen. Geen gemakkelijke opgave in een wereld die zo geobsedeerd is door schoonheid dat iedereen je in de eerste plaats beoordeelt op je uiterlijk.

De film opent met shots van de aangetaste huid, in super close-up gefilmd… als een doortekend landschap, met bergen en dalen, putten en groeven. Als kijker word je overvallen door een ongemakkelijk gevoel. Maar geleidelijk aan valt dat gevoel weg. Hoe langer en beter je naar de gehavende Jade kijkt, hoe minder je de littekens ziet. De vrouw die Jade zo fenomenaal speelt is zelf ooit zwaar verbrand geraakt. Zonder enige acteerervaring blijkt ze geknipt voor de rol.

Minpuntje is dat de film een beetje gebukt gaat onder een overload aan zwaarheid. Haar baby zet het op een huilen wanneer ze Jade ziet – dat is nog functioneel en plausibel. Maar daar blijft het zeker niet bij. Pesterijen, diefstal, oplichting. Beetje veel van het goede, die opeenstapeling van tegenslagen. Maar over het geheel genomen is het een integere, indringende film, die de kijker niet onberoerd laat.

Pájaros de Verano (Zomervogels)

Een arme Colombiaanse boer behorend tot de inheemse Waayu-stam, staat op het punt te gaan trouwen. Omdat hij wel eerst een bruidsschat op tafel moet leggen gaat hij op zoek naar alternatieve inkomsten en raakt verzeild in de drugswereld. Daarmee wordt hij schatrijk, maar hij en zijn inheemse familie komen terecht in een strijd om macht, drugs en geld. Ze zetten hun levens en hun cultuur op het spel.

De film is een fraai weergegeven, interessante mengeling van etnografische en culturele aspecten in de periode dat de Colombiaanse drugsmaffia zichzelf uitvond. Geweld is er aan de orde van de dag. Toch is het geen gewelddadige film, er wordt vooral naar gehint. De Colombiaanse vlakte, culturele gebruiken, verhoudingen tussen mannen en vrouwen en tussen de families die de dienst (proberen) uit te maken, het is allemaal zeer de moeite van het kijken waard.

Volgend jaar herkansing!

Het was ook dit jaar weer genieten van de IFFR-films in LUX. En hoe gemakkelijk, zo om de hoek! Niet op voor dag en dauw, geen gedoe met treinen en hotels. Spijt dat je niet geweest bent? Herkansing volgend jaar in LUX!

Dit vind je misschien ook leuk