Wandeling door de Ooijpolder, startpunt: Persingen

| Willem Baltussen

Pal naast de grote stad overleefde het dorp vele beproevingen in de roerige geschiedenis van de Ooijpolder. Nu is het natuurgebied een oase van rust. Persingen vormt het startpunt van onze wandeling door de Ooijpolder.

Duizenden jaren aan invloed

Al in de oudheid werd de Ooijpolder opgemerkt. De Romeinen ergerden zich mateloos aan de vele hagen in het gebied. De voetsoldaten hadden veel moeite deze hagen door te komen. "Als we de kerk van Persingen de rug toekeren, stappen we direct in zo’n haag". De hagen zijn belangrijk voor veel dieren in de polder. Hazen en egels gebruiken het als verstopplaats. De heggenmus en de hageheld (een nachtvlinder) danken er zelfs hun naam aan. 

De Ooijpolder kent een unieke diversiteit aan dier- en plantensoorten. Het water uit de Waal zet het gebied regelmatig onder water. Dat zorgt voor vruchtbaar land waarop de kenmerkende ooibossen groeien. De otter en de bever zijn in deze natte omgeving vaste gasten. Het overstromingsgevaar was door de eeuwen heen voor veel mensen in het gebied echter een probleem. Zij bouwden daarom dijken en heuvels (terpen) om op te wonen. Deze menselijke bouwwerken zijn nog in heel de Ooijpolder te zien.

Inmiddels ligt Persingen alweer tientallen meters achter ons. Was de geschiedenis anders gelopen, dan hadden we zomaar nog steeds door Persingen kunnen lopen. Grote overstromingen in de negentiende eeuw verzwolgen een groot deel van het dorp. Onder meer het grote kasteel van Persingen moest eraan geloven. Een klein deel houdt nog steeds stand. 

Oude huys in Persingen
Oude Huys te Persingen, gedateerd uit 1733

Vogels, vlinders en veel kikkers

Nu lopen we dus niet in een bebouwde straat, maar over landbouwgrond. Tussen de akkers en weilanden liggen her en der lange verwilderde stukken vol bloemen. Om de biodiversiteit te stimuleren, zijn de afgelopen jaren veel van die stroken aangelegd. Vogels en vlinders komen op de geuren en kleuren van de prachtige velden af. Het kan zomaar dat je de zeldzame blauwborst of koninginnenpage hier nu tegenkomt. Dieren die zich maar al te graag begeven in de bloemenweides. 

Door de houtwallen, stroken bomen in het akkerlandschap, is het kerkje van Persingen inmiddels niet meer te zien. Onze aandacht wordt getrokken door een geweldig lawaai in de verte. Het blijkt niet de drukte van de stad, maar een poel vol kikkers. De mannetjes houden een wedstrijd wie het hardst kwaakt. In de Ooijpolder stikt het van de poeltjes, putten en meren. Door klei- en zandwinning ontstonden veel ‘gaten’ in de polder. De natuur heeft ze inmiddels weer teruggekregen en dat vieren de vele kikkers elke dag weer. 

Onder de rook van Nijmegen

Nu we op de dijk zijn aangekomen, doemt de Waalbrug op. Vanaf Persingen was de iconische brug al zichtbaar, maar de dijk verbloemt het machtige gestalte tot de laatste honderden meters van onze tocht. Terwijl we voor ons uitstaren, prijken nog meer Nijmeegse iconen aan de horizon. De Belvedère naast het Valkhofpark en de Sint-Stevenskerk in het centrum pieken boven Nijmegen uit. Draaien we ons om, dan hebben we een panoramisch beeld over de Ooijpolder. Voor ons liggen twee putten waar kikkers weer de hoogste toon voeren, totdat een ooievaar neerdaalt. Het waterlandschap gaat over in weilanden met her en der een kleurrijke bloemenstrook. In de verte steekt een spitse punt boven het landschap uit. We hebben een verrekijker nodig om te zien wat het is. Het is het kerkje van Persingen, dik drie kilometer verderop.

Op VisitNijmegen vind je meer wandelroutes in het Rijk van Nijmegen.


De oude kerk van Persingen

Dit vind je misschien ook leuk