Naar main content

Groter, diverser en kleurrijker dan ooit: dit was Down the Rabbit Hole 2025

| Noa de Zeeuw

Van vrijdag 4 tot en met zondag 6 juli streek Down The Rabbit Hole voor de tiende keer neer op de Groene Heuvels in Beuningen. Deze jubileumeditie beloofde groter, diverser en kleurrijker dan ooit te worden. Wij doken het konijnenhol in!

Vrijdag 4 juli

Het was even wennen voor de trouwe Down The Rabbit Hole-gangers toen zij een plek op de camping moesten bemachtigen. Wie dacht traditiegetrouw zijn plek op camping Roze te veroveren, kon lang zoeken: camping Roze was niet meer. Met een uitbreiding naar 50.000 bezoekers werd de camping voor deze editie namelijk anders ingedeeld, werd het terrein vergroot en werden er extra podia toegevoegd.

Zo konden festivalgangers al vanaf donderdag een duik nemen in het nieuwe Buitenbad aan de rand van de campings, of zich klaarstomen voor de officiële start van het festival in een heuse sauna. Ook streek punkpodium HOLDING neer op het terrein, in de vorm van een houten kerk. Op zoek naar de beste moshpits, punk en hiphop? Dan moest je hier wezen. “Ik heb daar al aan tien moshpits meegedaan!” vertelde een bezoeker ons vrijdagavond (!) al glunderend.

De oude, vertrouwde podia, al dan niet op een andere plek, kwamen we ook tegen: de Fuzzy Lop, Teddy Widder en Hotot, vernoemd naar konijnensoorten. De special guest van dit jaar, S10, bekend van onder andere hits als De Diepte en Ik Haat Hem Voor Jou, opende dat laatste podium op de vrijdagmiddag. Gedurende het festival dook ze meerdere malen op: dan met een theatervoorstelling op de Bossa Nova, dan met een dj-set, dan samen met Froukje in een roze opblaaskerk op de camping. Drie dagen lang wapperde er een reusachtige vlag met haar naam erop op het terrein. Een welverdiend hoogtepunt voor de festivalgangers én voor haar, in deze turbulente periode van haar leven.

Niet alleen MOJO, de kracht achter Down The Rabbit Hole, kan goede feestjes organiseren — de beste feestjes organiseren de festivalgangers zelf. Dat blijkt uit de ‘Porto Parties’. Bezoekers konden in de aanloop naar het festival ideeën insturen voor een twee uur vullend themafeest. De beste suggesties werden samen met een professioneel productieteam tot werkelijkheid gebracht. 

Aan wat voor feestjes moet je dan denken? House of Bey, waarin twee uur lang Queen B werd aanbeden. Oya lélé OG Party, waar K3 in het middelpunt stond. Of Heb Jij een Hang(el) Over? dat draaide om, jawel, vis, hengelen, en naar rechts (of toch links?) swipen voor mannen met een profielfoto met vis in hun hand.

Het hoogtepunt van de vrijdag was wat ons betreft het concert van De Jeugd van Tegenwoordig, die hun 20-jarig bestaan vierden op de Hotot. Vanaf de rand van het podium tot boven op de heuvel stond ie-de-reen te dansen en mee te zingen. Een gouwe ouwe act met meer dan genoeg hits om een uur te vullen!

Rabbits zonder kater, of mensen met veel energie, konden de dag al vroeg starten: tijdens de Morning Rave van 11:00 tot 12:00 uur werd je wakkergeschud door middel van een geleide meditatie, yoga, ademhalingsoefeningen en ecstatic dance. Wie daarna nog niet klaar was met dansen, kon door naar onder andere de Dabke-dansworkshop. Hier leerde je een volksdans uit het Midden-Oosten, waarmee je gegarandeerd de rest van het festival iedereen kon betoveren. Meer into afro? Dan zat je gebakken op het Idyllisch Veldje, waar de AfroMixChicks onder begeleiding van livepercussie demonstreerden hoe je je heupen moest gebruiken.

Na al die beweging was het tijd om stil te staan en te luisteren. De poëzie, spoken word en rap van Dan Whitlam, bekend van social media, kwamen precies op het juiste moment. Voor de katerigen, de laatkomers en vermoeide mensen bleek hij het perfecte antidotum: onder luid gejuich en geklap werden zijn nummers en teksten onthaald. Nu écht iedereen wakker was, mocht het tempo omhoog. Daar kwam een typisch Down The Rabbit Hole-bandje om de hoek kijken: de Australische indiepoppers Royel Otis. De zon brak door, biertjes werden gedronken en Murder On The Dancefloor werd gespeeld. Wat wil een mens nog meer?

Een feestje, dat is wat de mensen nog meer wilden. En een feestje, dat kregen ze. Bij Joey Valence & Brae wel te verstaan. Muziek die zich het best laat omschrijven als een liefdesbaby van dubstep, jaren-90-hiphop en drum ‘n’ bass, gecombineerd met een donderbui op de draaitafel, vulde de Fuzzy Lop tot vér buiten de tent met mensen. Hoe er werd gedanst, gesprongen, gemosht en gejuicht, moet tot aan de St. Stevenskerk te horen zijn geweest. Joey Valence & Brae konden deze extase zelf ook niet geloven: “We hadden niet gedacht dat ook maar één iemand ons hier zou kennen!” riepen ze verbaasd en, laten we eerlijk zijn, ook een beetje emotioneel. 

 

Met een spectaculaire lichtshow sloot Underworld de dag af met techno, dance en veel synthesizers. Potverdorie. Dit is wat raven is. Ken je het gezicht dat millennials trekken als ze goede muziek horen? Mondhoeken naar beneden, lippen wat getuit, gefronste blik en stralende ogen? Die gezichtsuitdrukking is eigenlijk alles wat er te zeggen valt. Een dagafsluiter zoals die bedoeld is.

Zondag 6 juli

Elke editie lijkt er geen ontkomen aan, en ook dit jaar kregen we ermee te maken: regen, regen en nog eens regen. Gelukkig waren de rasechte festivalgangers niet uit het festivalveld te slaan door een beetje water. Poncho’s, regenjassen, partytenten, grondzeilen, of gewoon accepteren dat je nat wordt en geen bescherming gebruiken: alles werd uit de kast getrokken om het modderige festival tóch te kunnen betreden. En ook dat gebeurde vandaag weer, in grote getalen.

Gelukkig kon je de zon terugvinden in muziek en droogte opzoeken in een tent, zoals tijdens het concert van Alogte Oho & His Sounds Of Joy. Onder een hoop ‘Hallelujah!’, ‘Amen!’ en een choreografie met zwierende tops en glitterpakken zorgden zij er met hun reggae-gospel voor dat iedereen de vroege middag begon met een dansje en een lach.

De Nederlandse punkband Hang Youth, die al eerder met daverend succes op Down The Rabbit Hole verscheen, volgde hierna. Hang Youth gaf ons precies wat punk hoort te geven: maatschappijkritische teksten, een charmante leadzanger en lekker veel gescheld. Middelvingers in de lucht en gáán! Onze muzikale reis bracht ons verder naar de Bossa Nova, een van de kleinere podia die het festival rijk is. Haar omvang zegt echter niets over de muzikanten die er optreden: die zijn groots. Zoals de Zwitsers-Marokkaanse Sami Galbi, die iedereen met zijn moderne raï, chaâbi, hiphop en house liet dansen.

Een eindje van de Bossa Nova af vond je de CROQUE Madame, met als motto ‘To Croque the Norm and make space for the Madames’. Deze revueclub stond in het teken van radicale zelfexpressie en het loslaten van hokjesdenken. Hierbinnen vond je kunst in allerlei vormen: onder andere pole, drag en ballroom. Wij hadden het geluk aan te sluiten bij Striptopia en stonden met open mond te kijken. Performers lieten zich van boven in een paal zo’n 2,5 meter naar beneden in een split vallen, hingen met zijn tweeën in de meest sierlijke vormen in de paal, en gaven lapdances op hakken waar je u tegen zegt. Het publiek werd opgezweept en deed zelfs mee in een publieke strip-off. De host van de show bedankte ons: “Door jullie aanwezigheid kunnen we negatieve stigma’s rondom sekswerkers doorbreken!”

Na dit hete optreden was het tijd om af te koelen. En waar kon dat beter dan bij de afsluiter vandaag, Nothing But Thieves? Hun stond een zware taak te wachten, want op het laatste moment werden ze ingevlogen om de originele afsluiter, Sam Fender, te vervangen. Hij moest afzeggen vanwege stemproblemen. Met hun enthousiasme en opzwepende rockmuziek blijken zij een waardige afsluiter, want zover het oog reikt zagen we menig rabbit headbangen, dansen of meezingen.

De laatste festivaluren tikten aan: sommigen renden het terrein af om de bus naar huis te halen, anderen kropen hun tent in, en de diehards pakten de nacht nog mee. Het is weer voorbij, helaas. Maar in de Down The Rabbit Hole-app is het aftellen alweer begonnen: nog iets minder dan een jaar en dan mogen we weer, op 3, 4 en 5 juli 2026. Ook dan zijn we er weer bij!

Tot volgend jaar!

Fotografie: Joep Hetem

 

Dit vind je misschien ook leuk

Deze website gebruikt cookies

Deze website maakt gebruik van cookies (Functioneel, Analytisch, Marketing) die noodzakelijk zijn om de website zo goed mogelijk te laten functioneren. Door op accepteren te klikken, geef je aan hiermee akkoord te gaan.