
Filmimpressie: Stranger Eyes – brandend actueel, genadeloos goede thriller
Met zijn film Stranger Eyes heeft de Singaporese regisseur Yeo Siew Hua een hoogst actueel vraagstuk aangeboord. Video-surveillance, voyeurisme, bespieden en verspreiden van camerabeelden, het is alom aanwezig. Wat doet het met een mens: je voortdurend bespied wanen? Aan de hand van de lotgevallen van een stel van wie het tweejarige dochtertje Bo spoorloos verdwijnt, schetst Yeo Siew Hua de mogelijkheden voor toezicht, opsporing en gluren, en de angsten en beklemming van de surveillance-maatschappij. Daarbij drukt hij je als kijker ook geregeld in de rol van voyeur. Dat alles niet belerend of drammerig, maar in de vorm van een knappe thriller. IJzersterk verfilmd, indrukwekkende cast, toepasselijke muzikale omlijsting.
Plots is Bo spoorloos
De jonge vader Junyang (Chien-Ho Wu) en moeder Peiying (Anicca Panna) zijn de wanhoop nabij. Inmiddels drie maanden geleden verloor vader Junyang in een moment van onoplettendheid hun tweejarige dochtertje Bo even uit het oog, en sindsdien is ze spoorloos. Radeloos zoeken zij steeds weer de omgeving af. Verspreiden foto’s, schieten iedereen aan met de vraag of zij Bo hebben gezien. Tevergeefs, Bo is weg en blijft weg. Ontredderd kijkt Peiying steeds weer filmpjes van hun gezinnetje in gelukkiger tijden, met kleine Bo als stralend middelpunt. De relatie van het jonge stel begint ondertussen de eerste barstjes te vertonen.
In het geniep gefilmd
Dan gebeurt er iets vreemds: een onbekende schuift een dvd onder de deur, met beelden van hun eigen leven, de man flirtend met de caissière in de supermarkt, het stel vrijend in de kinderkamer. Angst en woede nemen bezit van ze. Wie filmt hen in het geniep en wat zit daarachter? Het kan niet anders of het heeft te maken met de verdwijning van dreumes Bo, maar wat?
Nog meer camera’s
Al snel blijkt de overbuurman de maker van de beelden, een in zichzelf gekeerde supermarktbaas met een droeve blik die met zijn bejaarde moeder recht tegenover het stel woont. Hij heeft niet alleen zijn winkel volgehangen met camera’s, maar is ook daarbuiten in zijn vrije tijd voortdurend bezig menselijk gedrag vast te leggen. Er zijn geen aanwijzingen dat hij iets te maken heeft met de verdwijning van Bo, verzekert de behulpzame politieman die Peiying en Junyang bijstaat. Zijn oplossing: nog meer camera’s! Voor de politie is dat wel zo gemakkelijk, geeft hij aan. Het enige wat ze moeten doen om criminelen te vangen is videobeelden bekijken en geduld hebben. Iedereen begaat immers wel eens een misstap. En dan heb je ze te pakken, betoogt hij.
Dan wisselt het perspectief van de film richting de supermarktbaas – een perfect gemonteerde overgang. Behalve de ouders van Bo filmt deze zwijgzame man geregeld nog iemand anders, een jonge vrouw die in een ijshal werkt. Om te achterhalen waarom hij juist haar filmt moet je als kijker goed opletten. Veel eerder in de film, in een gesprek tussen de supermarktbaas en zijn bejaarde moeder, laat de regisseur hierover een hint achter.

Actueel en noodzakelijk thema
De surveillance-maatschappij als thema is brandend actueel en noodzakelijk nu we altijd en overal belaagd worden door camera’s. Voortdurend moet je erop bedacht zijn dat je privacy aangetast kan worden. De filmlocatie, Singapore, een autoritaire stadstaat met een onverbiddelijke overheid die er met video-surveillance streng op toeziet dat haar inwoners binnen de lijntjes kleuren, is geknipt voor het thema.
Niet alleen in Signapore vervaagt de grens tussen vermaak en inbreuk op privacy, nu bij festivals en optredens voor de lol steeds vaker een kisscam wordt ingezet om zoenende stelletjes in het zonnetje te zetten, in de hoop op ophef via de socials. Voor een CEO die daar werd vastgelegd met zijn minnares, had dit onlangs lelijke gevolgen: de beelden gingen viraal, en hij zag zich genoodzaakt ontslag te nemen. Het kan je zomaar overkomen.

Engelse titel een vondst
De Engelse titel van de film, Stranger Eyes, heeft een dubbele betekenis. Het kan betekenen: ‘Blik van een vreemdeling’ (je ziet iets door de ogen van een ander), dan wel ‘Vreemdere blik’ (vreemder dan normaal; suggereert dat er iets niet klopt aan de blik). Een mooie vondst.
Lust voor oog en oor
De cast is uitstekend gekozen, naturel en geloofwaardig. De beklemmende sfeer genadeloos goed verfilmd, met uitgesproken kleuren en op intrigerende locaties. De bijzondere composities en beeldkaders zijn een lust voor het oog. De muziek sluit naadloos aan op de ontwikkelingen in de vertelling.
Verhaallijnen en tijdsprongen
Er gebeurt veel en het is geen recht toe recht aan verhaal. Als kijker moet je er beslist je hoofd bij houden. Daarbij moet je erop bedacht zijn dat verschillende verhalen dooreen geweven zijn en de film sprongen in de tijd maakt. Als kijker raak je gemakkelijk de draad kwijt. Laat dit geen reden zijn om de film niet te gaan zien. Integendeel! Zelf ging hem nog een tweede keer bekijken. En geloof me, toen viel alles op zijn plaats en vond ik hem nog mooier, nog intrigerender dan de eerste keer. Zeker gaan zien