Expositie Sometimes I WONDER in het Valkhof is een mix van thuiskomen en op reis zijn

| Simone Vos

Hoe laat je zestig jaar kunst zien in één overzichtelijke expositie? Het lijkt vrij onmogelijk om de carrière van een kunstenaar met hele diverse kunstwerken te vangen in een tentoonstelling, maar het is Mark Brusse toch heel aardig gelukt. Samen met Niels Beugeling, kunstenaar en curator, componeerde hij Sometimes I WONDER: een overzichtstentoonstelling van zijn eerste werk uit 1959 tot aan nu. Ruim 150 werken van zijn hand zijn van 21 juni t/m 22 september te zien in Museum het Valkhof.

De veelheid aan kunstwerken en het feit dat het werk nooit meer zo samenkomt zoals het hier staat, maakt de expositie volgens Niels zo bijzonder. “We hebben werken uit het Centre Pompidou, het Stedelijk Museum in Amsterdam en uit privécollecties, zoiets ga je niet nog een keer zien. En dit is nog maar een selectie van al zijn werk”, vertelt hij.

Inspiratie en emotie

Uit de expositie blijkt heel duidelijk dat Mark Brusse zich laat inspireren door veel verschillende thema’s: ruimte, handen, hart en hoofd, herinnering en de vier elementen: water, vuur, aarde en lucht. De zalen zijn opgedeeld in deze onderwerpen en de thema's stralen door in de werken die bij elkaar zijn gezet. Het lijkt alsof hij geen enkel kunstwerk heeft gemaakt, zonder zijn eigen emoties erin te leggen. “Wanneer ik een beeld in mijn hoofd heb, dan is het enige wat ik wil, dat visualiseren. Soms weet ik niet waar die ideeën vandaan komen, maar ze moeten eruit”, vertelt Mark.

Kloppend hart

Terwijl je door de expositie loopt, is er op de achtergrond telkens een geluid te horen. De ene keer zachter, de andere keer wat harder. Als je bij het hart van de expositie aankomt (waar letterlijk ook ‘het hart’ centraal staat), is duidelijk waar dat geluid vandaan komt: je hoort het geluid van een kloppend hart.

Thuis en op reis

Mark Brusse is opgegroeid in Nijmegen en komt met deze expositie weer even ‘thuis’. Zijn werken laten zien dat hij geïnspireerd raakte door de reizen die hij over de hele wereld maakte. “Inheemse culturen op een klein eilandje van Indonesië herdenken ieder jaar nog hun doden en dat raakte mij zo. Waarom raakt me dat? Omdat het blijkbaar herkenning oproept”, aldus Mark.

Ballerina’s en ratten

Dégat et petits rats de l’Opera is ook zo’n werk waarbij Mark in het buitenland geïntrigeerd raakte. Het is een klein stoeltje aan de muur. Een ballerinaatje staat bovenop oude spitzen waar de ratten tussen zitten. 

“In 1975 zat ik in Venetië in een paviljoen in de Giardini en daar tegenover zat een dansschool. Op een dag zag ik daar allemaal oude spitzen buiten liggen. Ik twijfelde of ik ze mee zou nemen, maar heb uiteindelijk een grote plastic zak gepakt en ze er toch in gedaan. Pas in 2001 kwam ik het beeldje van het danseresje tegen en toen wist ik: ik ga daar een kunstwerk mee maken, met die spitzen. De titel verwijst naar de kleine danseresjes in Parijs.”

“Het samen zetten van objecten op een andere manier dan ze normaal staan, dat doe ik graag. Een mes dat naast een bord ligt, is heel gewoon. Maar als je een mes in een lege zaal neerlegt, dan denken mensen: ‘Hé, waarom ligt dat mes daar?’. Het is de invulling van mensen die het interessant maakt”, besluit Mark.

Sometimes I WONDER bezoeken? Museum Het Valkhof is geopend van dinsdag t/m zondag, van 11:00 tot 17:00 uur. Ook is de expo Gekust door Knust – 35 jaar stencilkunst te zien. Beide tentoonstellingen lopen van 21 juni t/m 22 september 2019. Kijk voor meer informatie op https://tentoonstellingen.museumhetvalkhof.nl/.

 

Foto's: Simone Vos

Dit vind je misschien ook leuk