Wintertuin tovert Festivalhuis om tot nachtclub ‘Nieuwe Tijd’

Op zaterdagavond 29 oktober werd het Festivalhuis, het kantoor van o.a. de literaire organisatie Wintertuin, omgetoverd tot een nachtclub. Tijdens de festivalavond ‘Nieuwe Tijd’ was er ruimte voor een verscheidenheid aan inspirerende literaire voordrachten en eigentijdse muziek.

Het festivalhuis in Nijmegen is een kantoorruimte waarin verschillende Nijmeegse culturele organisaties gevestigd zijn, waaronder literair platform Wintertuin. De organisatie creëert jaarlijks meerdere festivals waar het publiek kan luisteren naar het werk van gevestigde schrijvers, aanstormende talenten en makers die verbonden zijn aan Wintertuin. Op de laatste zaterdag van oktober luidde Wintertuin de wintertijd in met festivalavond Nieuwe Tijd. Centraal staan jonge talenten en literaire vernieuwing.

Het festival ging een dag eerder van start in Arnhem, waarbij er workshops werden gegeven aan professionele makers en er ’s avonds een kort programma was in Theater aan de Rijn. De dag erna was Nijmegen aan de beurt. De deuren van nachtclub Nieuwe Tijd openen om acht uur en bezoekers worden onthaald door een energieke DJ-set van Teleromeo en HIZZle. De versierde donkerblauw verlichte club doet de verwachtingen hoog oplopen.

De nacht is jong

Schrijver Manon Uphoff trapt de avond af met een speech over de status van het verhaal. Uphoff spreekt over het FixDit initiatief, een manifest dat is ontstaan uit het ontbreken van Boekenweekgeschenken die geschreven zijn door vrouwelijke auteurs. In het manifest Optimistische Woede roepen elf schrijfsters op tot actie tegen het seksisme in de letteren.  Uphoff, zelf een van de schrijfsters, leest enkele motiverende passages voor: ‘Canoniseren doe je samen!’

Na de stevige opening is het weer tijd voor muziek. Deze keer niet van het DJ-duo, maar van twee Nijmeegse bands: Shaemless en Blikwinkel. Beide muziekgroepen zijn aan de haal gegaan met een tekst van dichter Saskia de Jong. De Jong trapt af en vertelt dat ze pissed-off was toen ze de tekst schreef. Dit blijkt door zinnen als ‘houd je lul in je broek’, waarmee ze seksisme aankaart. Vervolgens is het de beurt aan Nederpopband Blikwinkel, die de tekst opdraagt op een dansbare en vrolijke melodie. De versie van post-punkband Shaemless is een stuk ruiger dan Blikwinkels versie en wordt overheerst door harde gitaren.

Wintertuin, wintertrui en winterbier

Het literaire programma wordt meerdere keer onderbroken door een muzikale pauze waarin het nog wat schuchtere publiek wordt uitgenodigd om te dansen. Selm Merel Wenselaers moedigt de bezoekers enthousiast aan om hun dancemoves te laten zien en een bezoek te brengen aan de bar. Wintertuin heeft namelijk de handen ineen geslagen met brouwerij Oersoep en een biertje gecreëerd voor de festivalavond. De fruitige IPA met gedichten op het etiket valt goed in de smaak en veel van de clubgangers staan dan ook met dit biertje in hun hand op de dansvloer.

Mocht je je willen voorbereiden op de wintermaanden, dan kan je op de festivalavond ook terecht voor een warme limited edition trui. Speciaal voor het festival ontwierp Spatial Publishing een trui, die dient als een mobiel kunstwerk. Met deze trui willen makers Lin An Phoa en Erik Peters bevragen wat er met de betekenis van een werk gebeurt als dit zich verplaatst.

Maatschappelijke interesse

Maker van de trui, schrijver Lin An Phoa, is zelf ook spreker in de nachtclub. Phoa’s voordracht is intiem en raakt verschillende onderwerpen uit de maatschappij. Ook de rest van het programma is gevuld met geëngageerde voordrachten.

Zo spreekt Siham Amghar over haar ‘Marokkaanse oma in de club’ en richt de poëzie van collectief House of Words zich op queerness. Daarnaast zorgt maker Chico Arts ervoor dat de clubgangers een goede bodem hebben. Hij serveert een kleine portie bruine bonensoep met de ketjap van zijn opa en oma. Een andere act die het noemen waard is, is Dictieland. Verspreid over het Festivalhuis draagt het drietal teksten voor in verschillende vertalingen.

Sluitingstijd nadert

Naarmate de avond vordert wordt het publiek steeds losser. Men kijkt dus ook niet heel vreemd op als de dames van Naaistreek het publiek al likkend doorzwieren in felroze tongvormige pakjes. Wanneer de muziek voor de laatste keer begint te spelen, zijn de festivalgangers eindelijk hun euforische zelf.

Het einde is in zicht; de avond wordt afgesloten door schrijver en performer Joost Oomen. Op originele manier vertelt hij over IJslandse zuiplap en literaire legende Jorgi Eisfogl, over wie hij eerder met Willie Darktrousers een theaterstuk schreef. Oomen vertelt dat niet alleen de dichter het gedicht maakt, maar het gedicht zelf ook het werk doet. Hij sluit af op curieuze en luchtige noot: ‘marsmannetjes bestaan, en ze schrijven gedichten.’ Het is inmiddels twaalf uur geweest, en hoewel de nacht pas net is begonnen, sluiten toch de deuren van nachtclub Nieuwe Tijd.

Meer informatie over Wintertuin is te vinden op www.wintertuin.nl

Fotografie: Eef van Bommel