Van Griekse tempels naar Romeinse ruïnes: NEC’er Darelas thuis in Nijmegen

| Raphaël Bejczy

Terwijl het Nijmeegse stadscentrum volledig in de ban was van de Vierdaagse, waren de spelers van de lokale BVO hard aan het trainen in de aanloop naar het nieuwe voetbalseizoen. De meest besproken naam in de voorbereiding is geen nieuw gezicht of speler die wordt gelinkt aan een topclub, maar een talent dat na een jaar acclimatiseren hongerig is om zich te bewijzen: Argyris Darelas. Hij ging met ons in gesprek over zijn nieuwe rol, ambities en natuurlijk vooral over zijn ontgroeningsjaar in de oudste stad van Nederland. 

Ruim een jaar geleden ruilde Argyris Darelas de Griekse tempels in voor de Romeinse ruïnes om zijn voetbaldroom na te jagen bij NEC. De Griekse jeugdinternational kwam over van PAOK uit Thessaloniki en werd gepresenteerd als aanvallende middenvelder, maar de nieuwe trainer Dick Schreuder lijkt heel andere plannen met hem te hebben. 

Nieuwe ronde, nieuwe kansen 

De 21-jarige Darelas kwam in zijn debuutseizoen niet verder dan een paar korte invalbeurten in een offensieve rol, maar krijgt in de voorbereiding volop kansen in de driemansachterhoede van Schreuder. Een ontwikkeling die voor hem net zo’n grote verrassing bleek als voor de buitenwereld: "Ik had het helemaal niet verwacht, maar voor mij is het zeker geen probleem. Ik wil aan mezelf, de trainers en de fans laten zien wat ik in huis heb en dat ik fit ben. Ik begrijp de Nederlandse voetbalfilosofie nu goed en het maakt me niet uit waar ik sta op het veld. Zolang ik speel ben ik gelukkig."

Of hij dit seizoen daadwerkelijk opgesteld gaat worden als verdediger, is ook voor hem nog een raadsel: "We moeten nog zien of de trainer dat ook gaat doen in officiële duels, maar ik denk dat ik goed gespeeld heb in de voorbereiding en nu op nog meer plekken inzetbaar ben, waardoor ik meer aanspraak maak op speeltijd.’’ De Griek brengt wel een kleine nuance aan over zijn mogelijke positiewisseling: "Met onze nieuwe speelstijl maakt het eigenlijk niet heel veel uit waar je staat, iedereen valt aan en iedereen verdedigt. Ik ben in deze rol ook geen échte verdediger, dat is alleen mijn startpositie. Vanaf daar kan ik het middenveld indribbelen."  

Darelas zit lekker in zijn vel en is te spreken over de speelstijl van de nieuwe trainer: "Ik voel me goed. Ik geniet van de trainingen en oefenwedstrijden. We werken elke dag keihard en ik houd van die mentaliteit. Dag voor dag wordt het duidelijker wat er van ons gevraagd wordt en ik denk dat we er aan het begin van het seizoen direct zullen staan met aanvallend, dynamisch voetbal."

Volle overgave

Hoewel hij druk was met de voorbereiding, had hij ook even tijd om een kijkje te nemen bij de Vierdaagsefeesten met zijn ploeggenoten: "Ik ben met Robin (Roefs), Lars (Olden Larsen), Rijk (Janse) en Freek (Entius) naar de Smaakmarkt geweest en we hebben rondgedwaald in het stadscentrum. Zij hebben me kennis laten maken met de feesten en ik was enorm onder de indruk. In Griekenland weten we wel hoe we een feestje moeten bouwen, maar jullie kunnen er ook wat van."

Bij de feestende Nijmegenaren merkte hij een eigenschap op die hij herkent van zijn collega’s op het trainingsveld: "Wat ik mooi vind aan de Nederlandse mentaliteit is dat jullie overal vol voor gaan. Als er gewerkt moet worden, doen jullie dat met volle overgave, maar dat geldt voor feesten net zo goed."

Op de vraag of hij in een vrije week de voorkeur zou hebben gegeven aan de Vierdaagseloop of de feesten, hoefde hij niet lang na te denken: "Dan ga ik naar de feesten. Maar niet alle zeven dagen hoor, twee of drie zou meer dan genoeg zijn. Ik ben ook iemand die altijd op tijd naar huis gaat."

Ajax achtergesteld, Dionysos domineert 

"Wat ik leuk vind aan Nijmegen is dat het een compact centrum heeft met veel winkels en horeca, maar ook omringd is door mooie natuur. Thessaloniki, waar ik de laatste vijf jaar voor mijn vertrek naar Nederland heb gewoond, is een prachtige stad waar altijd wat te doen is. Maar hier is het soms ook rustig en dat vind ik fijner wonen, want als voetballer wil ik me volledig op mijn carrière focussen."

Darelas woont samen met zijn Griekse vriendin, die een deel van het jaar in haar thuisland woont voor haar studie. Zijn ouders kwamen eerder dit jaar nog op visite, en hadden daar geen beter moment voor uit kunnen kiezen: "Zij waren erbij toen we met 0-3 van Ajax wonnen en hebben ook genoten van de rest van de week. Ze vonden Nijmegen een erg leuke stad en de mensen vrolijk en vriendelijk. Het was toen ook nog eens lekker weer en dan is dit een fantastische plek om te wonen."

Darelas heeft een landgenoot getroffen in Nijmegen die meer gelijkenissen met hem heeft. Andreas Gliatis heeft zijn vader opgevolgd als restauranteigenaar van Dionysos, maar was in de jaren ‘90 ook vier jaar lang speler van NEC. De geboren Nijmegenaar heeft zich als een mentor ontfermd over Darelas: "Hij is uitgegroeid tot een goede vriend en ik ben hem ontzettend dankbaar. Hij helpt me met de taal, de Nederlandse mentaliteit, de voetbalfilosofie… en natuurlijk met eten. Ik eet zo’n drie à vier dagen per week Grieks door hem." 

Voor Darelas is het Griekse restaurant in de Bloemerstraat een van de absolute hotspots van het stadscentrum. Naast de Griekse keuken eet hij ook graag Spaans of Italiaans en is hij liefhebber geworden van een typisch Nederlandse delicatesse: de kroket. In zijn vrije tijd brengt hij graag een bezoek aan The Lobby of Fresca voor een koffietje, maar geniet hij ook van de lokale natuur. Buiten de contractuele verplichtingen om, komt hij immers ook maar al te graag in het Goffertpark. Soms voor een lunch of een wandeling met zijn vriendin, of soms gewoon om zich even terug te trekken en een boek te lezen.

Wandelen over de Waalkade

Dat zijn dan ook de plekken die hij aan zijn vrienden zou laten zien als ze hem een weekendje komen opzoeken in Nijmegen. Als hij meerdere dagen vrij zou hebben, zou hij hen ook meenemen naar feesten met Spaanse muziek of house die zijn Nederlandse ploeggenoten aan hem hebben geïntroduceerd na gewonnen wedstrijden. Hij zou ze ook optrommelen voor een wandeling over de Waalkade en een fietstocht, een typisch Nederlandse traditie die hij inmiddels volledig heeft omarmd: "In Griekenland pakken we overal de auto voor, ongeacht de afstand. Fietsen is veel ontspannender. Het is ook beter voor het milieu en je bent vrijer, je hoeft ook niet continu te zoeken naar een parkeerplaats."

Gevraagd naar de grootste verschillen met zijn vorige leven, benadrukt hij nogmaals de Nederlandse werkethiek: "Iedereen geeft 100% voor zijn werk, ongeacht hun functie. Dat waardeer ik echt aan de Nederlandse mentaliteit. Alles is hier ook veel strakker, schoner en beter geregeld dan ik gewend ben. In Griekenland kennen we niet dezelfde structuur en kwaliteit van leven."

Dankbaar 

Als slotwoord wil hij er zelf nog aan toevoegen dat hij van Nijmegen houdt en de inwoners van de stad dankbaar is. "De mensen hier zijn zo vrolijk, sympathiek en behulpzaam. Ik was in mijn eerste halfjaar niet echt wedstrijdfit, dus dan is het zeer welkom dat iedereen je door zo’n periode heen loodst. Ik heb ook geleerd van de Nederlandse mentaliteit dat ik niet bij de pakken neer moet gaan zitten als ik niet speel, maar juist extra veel moet trainen totdat ik wel minuten krijg. Ik wil er direct staan als de trainer me nodig heeft en heb keihard gewerkt in de hoop dat dit jaar mijn doorbraakseizoen wordt.’’ 

Afgelopen seizoen had hij met Lefteris Lyratzis nog een landgenoot in de selectie, maar inmiddels staat hij er alleen voor. Op vrije dagen reist hij soms naar zijn zaakwaarnemers in Düsseldorf of Amsterdam, maar hij vindt het geen probleem dat hij verder vaak op zichzelf is aangewezen. "Het is fijn dat iedereen hier goed Engels spreekt," zegt hij, "want Nederlands is lastig.’’ Toch lijkt er op dat vlak ook schot in de zaak te zitten: "Ik heb toevallig net mijn eerste Nederlandse les achter de rug." Enthousiast demonstreert hij hoe hij het voorstellen in het Nederlands beheerst, evenals voetbaltermen als ‘scheidsrechter’, ‘trainer’ en hopelijk de belangrijkste: ‘doelpunt’.

Fotografie: Matthijs van Houten