
Tentoonstellingsimpressie - The Good, The Bad and The Ugly van Thijs Linssen bij Expo Bart
Bij Expo Bart is de tentoonstelling The Good, The Bad and The Ugly van kunstenaar Thijs Linssen te zien. De titel doet misschien denken aan de gelijknamige Westernfilm, maar Linssens werk gaat over iets heel anders: ouderschap – in al zijn schoonheid, frustratie en lelijkheid.
Zondag 15 juni vond er een speciale Vaderdag-editie van een rage room plaats, waarin jong en oud met een knuppel speelgoed kapot mocht slaan.
Een opvallende, maar toepasselijke toevoeging aan een tentoonstelling die draait om de ervaring van het vaderschap. Vera van der Velden, projectcoördinator bij Expo Bart vertelt enthousiast over de context van de tentoonstelling en het idee achter de rage room.
Veranderlijk ouderschap
In The Good, The Bad and The Ugly onderzoekt Linssen de complexiteit van ouderschap. Geen vastomlijnd narratief, maar een voortdurende schuivende ervaring, geïnspireerd door zijn eigen leven en omgeving. Zijn werk bestaat uit een mix van maquettes, foto’s en sculpturen. Niet het materiaal, maar het concept staat centraal.
Een aspect dat centraal staat is het veranderlijke karakter van ouderschap: hoe het soms goed voelt, soms slecht, en soms ronduit lelijk. Hoe de tijd verstrijkt, maar ook lijkt stil te staan. Hoe je je familie wilt beschermen, maar hen soms ook even niet kunt verdragen. De werken tonen deze contrasten op poëtische en confronterende wijze.
In de ruimte staan twee houten maquettes van zijn eigen huis. De ene is gevuld met rook, de ander omwikkeld met bubbelplastic. De een lijkt te staan voor dreiging of verlies, de ander verbeeldt de wens om je gezin te beschermen – in te pakken, zodat het nooit kapot kan.


Van porselein tot plastic
Ook op kleinere schaal speelt Linssen met betekenis. Zo hangt aan de muur een plankje met twee porseleinen kopjes met behaarde plastic tuutjes die doen denken aan tepels. Op het eerste gezicht absurd, maar tegelijkertijd een intiem beeld van zorg en lichamelijkheid.
Vera vertelt dat de tentoonstelling voortdurend in beweging is. Er zijn gaandeweg aanpassingen gedaan, en er zullen er nog volgen. Als bezoeker reis je als het ware door de emoties van ‘good’, ‘bad’ en ‘ugly’. Op dit moment lijkt de tentoonstelling zich te bevinden in ‘bad’ – of zelfs al in ‘ugly’.
Ragen als kunst
De grootste aanwijzing daarvoor is de rage room, een houten hok met zwarte gordijnen midden in de ruimte. Aan de ingang staat een ijzeren rek vol kinderspeelgoed, bedoeld om stuk te slaan. Of dit duurzaam verantwoord is, laat Linssen in het midden. Maar het gevoel dat het oproept, sluit perfect aan bij het thema. De ruimte biedt bezoekers – kinderen én ouders – de mogelijkheid hun frustraties te uiten.
Je wordt als bezoeker onderdeel van het werk, en geconfronteerd met je eigen perspectief op het ouderschap. Af en toe vliegt er een stukje kapot speelgoed over de houten muren. Even later komt Vera terug met een doormidden gebroken houten knuppel – het werk is letterlijk intensief.

Op elkaar zittende stoelen
Toch is er ook ruimte voor verstilling en herkenbaarheid. Veel van de objecten die Linssen gebruikt, zijn alledaags en wekken een nostalgisch gevoel op. Ze zijn simpel van vorm, maar symboliseren veel meer. Pronkstukken zijn de drie torens van opgestapelde stoelen die als het ware op elkaars schoot zitten – een wiebelige balans, zoals het gezinsleven zelf.
Een ander opvallend werk is een toren van Duplo-blokken. Hij is zó hoog dat je je afvraagt of de blokken aan elkaar gelijmd zijn. De toren raakt nét niet het glazen koepelplafond en lijkt te staan voor succes, of ‘the good’. Het roept herinneringen op aan kindertijd: het bouwen van de hoogste toren, het streven naar perfectie. Een moment van harmonie.
Toegankelijke verkenning
The Good, The Bad and The Ugly is een rauwe, eerlijke en verrassend toegankelijke verkenning van ouderschap – herkenbaar, zelfs voor wie geen ouder is. Expo Bart slaagt er opnieuw in een gelaagde, laagdrempelige tentoonstelling neer te zetten. Even binnenlopen is zeker de moeite waard, ook als de rage room straks alleen nog een visueel onderdeel van de tentoonstelling is.