Biebblog: De vakantieganger

Schrijver en dichter Heidi Koren schrijft maandelijks een blog voor de Bibliotheek Gelderland Zuid. Ze bekijkt de bibliotheek door de ogen van de bezoekers. Want de bibliotheek is tegenwoordig veel meer dan alleen een plek om te lezen, te leren en informatie op te zoeken. In de bieb wordt koffie gedronken, bijgepraat, muziek geluisterd, gegrasduind, ontdekt, gewerkt, gezocht en gevonden. Door jong en oud, door lang en kort, door dik en dun en in alle talen van de wereld. Lees mee op IntoNijmegen! Deze maand: de vakantieganger.

De vakantieganger

Met het abonnement dat ik als kind op de plaatselijke bieb had, mocht ik maximaal vier boeken lenen. In de vakantie werd dat aantal uitgebreid naar zes. We gingen in de zomervakantie soms wel vier weken naar het buitenland. Het waren taaie keuzes voor mij als leesmeisje. Zes boeken voor vier weken. Je wist nooit zeker of je dat wel zou halen en je moest er niet aan denken dat je er in de eerste helft van je vakantie al doorheen was. Ik koos dus gewoon vooral op dikte en had het voordeel dat ik behoorlijk wagenziek was en dus de hele reis geen letter kon verdragen. Dat scheelde al weer twee dagen.

Mijn puberdochter heeft haar been gebroken. Ze zit in een rolstoel. We lopen door de stad. Dat wil zeggen; ik loop achter haar rolstoel aan. Op het plein koop ik een ijsje voor haar met twee bolletjes. Ze kijkt me argwanend aan. Ze mag er altijd maar één. Ik glimlach op mijn zoetst. Ik heb een plan, grijp de handvatten vast en stuur haar richting de bieb. Ze heeft een hekel aan lezen.

‘Ah nee he,’ zegt ze zodra ze me doorheeft, ‘wat flaaauuww!’

Ik grinnik en stap stevig door. Klopt, héél flauw. Maar zij is ook wel eens flauw.

Eenmaal binnen begint ze uit protest overal te krabben. ‘Ik heb een allergische reactie,’ roept ze, ‘ik kan niet tegen boeken.’ Ze is best grappig. Ik kan het hebben vandaag, ik heb namelijk het stuur in handen. Ik rijd haar door de bieb en parkeer haar op de plekken waarvan ik echt zeker weet dat ze iets leuks moet kunnen vinden, maar ze weigert. Geen muziekje, want ze heeft Spotify. Geen poëzie, want dat is stom. Geen tijdschrift, want ze heeft YouTube. Ik erger mij niet aan haar want ik accepteer haar zoals ze is. Dat zinnetje herhaal ik tot tien keer toe in mijn hoofd. Het werkt niet. Na een kwartier haal ik acht boeken en vier cd’s door het apparaat. Allemaal voor mijzelf. We gaan naar huis.

Thuis aangekomen kruip ik naast haar op de bank met mijn laptop. Ik probeer nog een klein beetje te werken, wat laatste mailtjes wegwerken, een klein stukje tikken. Ze zit op haar telefoon. ‘Wat doe je?’ vraag ik terloops. ‘Oh niks,’ zegt ze. Ze doet veel niks op apparaten, mijn puberdochter. Niks op de TV, niks op de laptop. Niks op de,… hé wacht eens even.. Op de website van de bieb zie ik de aankondiging van de VakantieBieb app voor de jeugd. Gebruikers kunnen ook een iPad Mini winnen. Ik open de site en schuif de laptop van mijn schoot zodanig dat de te winnen iPad goed in zicht is voor de dochter. Er boven en eronder staan leuke tips en weetjes. Het is niet saai. Je kunt het downloaden. Er zitten plaatjes bij. Ik laat mijn laptop zo staan en ga eten koken. Vanuit de keuken zie ik nog net hoe ze de laptop iets dichterbij trekt. Het is een stap.

VakantieBieb voor de jeugd opent op 1 juni voor kinderen en jongeren. Op 1 juli komen de e-books voor volwassenen erbij: VakantieBieb voor volwassenen. De VakantieBieb-app is van 1 juni tot en met 31 augustus 2019 gratis verkrijgbaar in de App Store en de Play Store. 

Dit vind je misschien ook leuk