Talentontwikkelingstraject Expoplu Exchange presenteert tweede editie: 'Hopscotch’

Expoplu is in 2020 gestart met een talentontwikkelingstraject, Expoplu Exchange. De tweede editie, ‘Hopscotch’, bestaat uit een multidisciplinaire groep met een gedeelde interesse in de absurditeit van het alledaagse. Maarten Buser, Anna Gerrits, Pim Lohman, Daan Mulder, Jesse Strikwerda en Wanda Tiersma ontketenen een verwoede “wervelwind aan productie”, begeleid door Marieke Folkers met assistentie van Tessa Fröling. De uitkomsten zullen vanaf 23 januari 2021 te zien zijn op www.hopscotch.link.

Hopscotch

Objecten, beelden en geluiden hinkelen - ‘hopscotch’ - van de één naar de ander in Expoplu Exchange - Hopscotch. De deelnemers begonnen het project met het versturen van werken per post naar elkaar. Iedereen ging met een werk verder door het te veranderen, vernietigen, of te gebruiken ter inspiratie voor iets nieuws, om het vervolgens weer naar de volgende te sturen. Daarna werkten ze om de beurt in de Expoplu ruimte, waar ze collectief creëerden door actie en reactie. Elk werk is dus tegelijkertijd een begin, tussenstop en eindpunt voor het werk van iemand anders. Dit collectieve maakproces werd een ontdekkingstocht naar auteurschap en betekenis. ‘Hopscotch’ nodigt je uit om stil te staan bij de dwaasheid van het dagelijks leven en om de ‘norm’ en het ‘normale’ te bevreemden. Bijvoorbeeld met een ‘non-muur’ die een muur lijkt maar alles is wat een muur niet is, met een geborduurd landschap dat een levensechte tepel omringt en ingesloten wordt door was, met een hyperfocus op iets zo gewoons als een winkelwagentje en oortjes met een kabbelend achtergrondgeluid of oordopjes die gekneed worden.

Deelnemers

Maarten Buser

Maarten Buser is dichter en kunstcriticus. Hij schrijft voor media als De Lage Landen, Metropolis M en Gonzo (circus). In 2016 verscheen zijn debuutbundel ‘Club Brancuzzi’ (Uitgeverij Koppernik. In 2018 won hij een van de basisprijzen van de Prijs van de Jonge Kunstkritiek. In november 2020 is zijn non-fictieboek ‘Geertje van de Kamp. Een Nederlandse kunstenaar in Japan’ verschenen (Uitgeverij Waanders). Daarnaast vertaalde hij diverse Engelstalige dichters naar het Nederlands.

Anna Gerrits

Anna Gerrits kiest ervoor om de dag op te rekken, zodat er drie verschillende levens parallel aan elkaar kunnen bestaan. In de ochtend opent ze de wereld van kunstenaars en creativiteit voor pubers, als docent. In de middag kruipt ze als kunsthistorica in een comfortabele stoel, om zich vervolgens in de avond te ontpoppen tot maker. Het liefst bouwt ze bruggen op plekken die onoverbrugbaar lijken.

Pim Lohman

Pim Lohman is een leergierige student kunstgeschiedenis aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Hij interesseert zich met name in de manier waarop kunst aan de man wordt gebracht. Vanuit die interesse ging hij al aan de slag als junior-directeur bij museum Villa Mondriaan in Winterswijk. In de komende tijd hoopt hij zich meer te verdiepen in de verhouding tussen kunst en publiek en de rol van het artistiek proces daarin.

Daan Mulder

In Daan Mulder’s ogen is het menselijke bestaan volslagen krankzinnig. Hij gedijt goed in deze staat van waanzin. Het is zijn modus van werken geworden. Bewapend met semi-functionele sculpturen laat hij spelenderwijs zijn gedachten ontsporen en worden zijn sculpturen als het ware een extensie van hemzelf. Hij plaatst zichzelf als protagonist van zijn eigen verhaal in absurdistische scenario’s en gaat met zijn sculpturen de begrenzingen van het menszijn te lijf.

Jesse Strikwerda

Jesse Strikwerda maakt installaties en sculpturen waarin de maakbaarheid van de realiteit centraal staat. Elementen uit de werkelijkheid (bouwmaterialen, feestartikelen, stoffen) worden afgewisseld met beelden ervan (tekeningen, stripachtige elementen en klei-objecten), waardoor een spannend spel ontstaat waarin op een speelse manier pijnlijk duidelijk wordt dat alles gebouwd en vernield kan worden.

Wanda Tiersma

Wanda Tiersma's werk gaat over intimiteit en fysiek contact. Zij wil het menselijk vermogen om connecties te maken met elkaar en om iets te worden dat groter is dan jezelf onderzoeken. Omstandigheden kunnen deze vaardigheden echter blokkeren en ons laten vergeten hoe erg we dit nodig hebben. Wanda wil mensen herinneren aan deze essentiële behoefte, deze kracht van de mens.

Dit vind je misschien ook leuk